"Θα δεις, θα το φτιάξουμε στα μέτρα μας, καινούργιο θα το κάνουμε. Το νέο μας σπίτι έχει αυλή και πολλούς τοίχους που χρειάζονται βάψιμο- εσύ θα διαλέξεις το χρώμα. Τα δωμάτια είναι ψηλοτάβανα, ό,τι πρέπει για μια καινούργια αρχή..."
Ένα σπίτι ακατοίκητο. Ένας τοίχος που στάζει. Σκουριασμένα καρφιά. Μια στέρνα με στάσιμα νερά. Περίλυπες μαρμάρινες κεφαλές. Παρασιτικοί οργανισμοί που χτίζουν ολόκληρες αποικίες μέσα σε μικροσκοπικές ρωγμές.
Δωμάτια με θέα ολόκληρη την πόλη και άλλα που κοιτούν τις κορυφές των πιο ψηλών κυπαρισσιών.
Στην προσπάθειά τους για μια καινούργια αρχή, δυο νέοι άνθρωποι ανακαινίζουν ένα παλιό σπίτι με ξέφρενους ρυθμούς και υλικά τόσο εύθραυστα, όσο οι πορσελάνες και ο έρωτας. Όμως τα υδραυλικά, οι κολόνες, τα ντουβάρια, ακόμα και τα θεμέλιά του αντιστέκονται σθεναρά στις νεότροπες παρεμβάσεις του ζευγαριού, με τον ίδιο τρόπο που η ζωή κλοτσάει τα σχέδιά μας κάθε φορά που προσπαθούμε να γαντζωθούμε πάνω της με όλη μας τη δύναμη.
Από το πάτωμα ως το ταβάνι, δυο παράλληλοι κόσμοι στροβιλίζονται ο ένας γύρω από τη δίνη του άλλου.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)